Το έργο έρχεται από μακριά...

Το έργο έρχεται από μακριά...


Θα τιμωρηθεί ο Ολυμπιακός για τα επεισόδια που έγιναν έξω από το Καραϊσκάκη στο ματς με τον ΠΑΟ ανάμεσα σε κάποιους που δηλώνουν οπαδοί του και την αστυνομία; Από τη στιγμή που ο αθλητικός εισαγγελέας κ. Λαϊνης άσκησε δίωξη έτσι φαίνεται. Η δίωξη δεν είναι καταδικαστική απόφαση, αλλά με τον τρόπο που λειτουργεί η αθλητική μας δικαιοσύνη δεν απέχει και πολύ: απλά στη συγκεκριμένη περίπτωση ο αθλητικός δικαστής έχει την εναλλακτική λύση της επιλογής του προστίμου – δεν το αποκλείω, αλλά μου μοιάζουν μικρές οι πιθανότητες. Γιατί; Γιατί δεν γίνεται δίωξη αν απλά πρέπει να μπει ένα πρόστιμο – νομίζω ο αθλητικός εισαγγελέας δεν θα έμπαινε στον κόπο.  

Τρομακτική απουσία λογικής

Όταν ο Ολυμπιακός τιμωρήθηκε για την επιτροπή υποδοχής του ΠΑΟΚ δεν έγραψα λέξη: η θέση μου είναι ότι πολύ καλά έκαναν και τον τιμώρησαν και πολύ καλά θα κάνουν οι αθλητικοί δικαστές να τιμωρούν κάθε ανάλογη σαχλαμάρα, όποιος κι αν την κάνει. Η λογική του «δεν τιμώρησαν κάποτε εκείνο και για αυτό τώρα δεν πρέπει να τιμωρήσουν εμένα», για μένα δεν υπάρχει: οι προηγούμενες αθλιότητες δεν πρέπει ποτέ να επιτρέπουν μελλοντικές. Ετούτη όμως η δίωξη του Ολυμπιακού έχει πραγματικά κάτι το μεροληπτικό. Υπάρχει μια τρομακτική απουσία λογικής: μοιάζει να έγινε χωρίς αυτός που την έκανε να λαμβάνει υπόψιν του τα γεγονότα και τα δεδομένα.

Το έγραφα και στην εφημερίδα, το γράφω κι εδώ γιατί πρόκειται για κάτι παράξενο. Το να κατηγορείται μια ομάδα για επεισόδια προϋποθέτει (αν δεν έχει χαθεί εντελώς η λογική…) ότι δεν κατάφερε να εξασφαλίσει τις προβλεπόμενες συνθήκες διεξαγωγής ενός αγώνα, ενώ ήταν στο χέρι της να το κάνει. Ο νομοθέτης όλων αυτών των άρθρων που χρησιμοποιούνται για τιμωρίες μοιάζει να πιστεύει πως η κάθε ΠΑΕ είναι υπεύθυνη για τα επεισόδια καθώς προμήθευσε στους οπαδούς εισιτήρια, δεν κατάφερε να τους ελέγξει, δεν φρόντισε ώστε αυτοί να μην βρουν πεδίο δράσης ελεύθερο για να κάνουν ό,τι έκαναν στο γήπεδο – όπου ως γήπεδο ορίζεται φυσικά και ο περιβάλλον χώρος του γηπέδου, δηλαδή ότι υπάρχει μετά τις πόρτες του (οι διάδρομοι πρόσβασης π.χ). Είναι μια τραβηγμένη λογική (αφού ποτέ δεν τιμωρούνται ιδιωτικές επιχειρήσεις για επεισόδια στα γραφεία τους ή στις αίθουσες τους – ούτε θα έκλεινε ποτέ ένα εστιατόρια αν κάποιοι πελάτες έπαιζαν ξύλο), αλλά  επειδή μιλάμε για αθλητικούς χώρους έχει μια βάση: κυρίως υποχρεώνει τις ΠΑΕ να σέβονται κανόνες φιλοξενίας και ασφάλειας, ώστε να γίνονται ματς με τον καλύτερο τρόπο. Αλλά τα συγκεκριμένα επεισόδια έγιναν στο δρόμο και εκτός του γηπέδου. Τι θα μπορούσε να κάνει ο Ολυμπιακός; Να κλείσει με οδοφράγματα τους δρόμους γύρω από το γήπεδο; Να βάλει ομάδες ειδικής περιφρούρησης να ελέγχουν την κυκλοφορία; Να αντικαταστήσει την αστυνομία; Ειλικρινά δεν το ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι ότι κάθε πόλεμος έχει ένα κόστος κι ο Ολυμπιακός πληρώνει το κόστος του δικού του πολέμου.

Μοιάζει οι λόγοι να είναι άλλοι

Η μόνη λογική εξήγηση της συγκεκριμένης δίωξης είναι ότι γίνεται για άλλους λόγους. Ποιοι είναι αυτοί δεν τους γνωρίζω. Απλές ερωτήσεις μπορώ να κάνω. Είναι άραγε οι αθλητικοί δικαστές ενοχλημένοι από δηλώσεις του κ. Σάββα Θεοδωρίδη, που μετά την πρόσφατη αθώωση του ανήγγελλε μηνύσεις; Είναι θυμωμένοι από την πρόσφατη ανακοίνωση του Ολυμπιακού, που αποκάλυψε ότι ο γιός ανώτατου αθλητικού δικαστή δουλεύει στο τηλεοπτικό κανάλι Οpen; Στέλνουν μηνύματα, όσοι πιστεύουν πως αν δεν υπήρχε ο Ολυμπιακός θα είχαμε το πιο ήσυχο πρωτάθλημα του κόσμου; Απλά ρωτάω χωρίς φυσικά να περιμένω και απαντήσεις. Επισημαίνω επίσης κάτι που είναι πραγματικά απίθανο. Η Ελλάδα είναι μια χώρα στην οποία το γήπεδο μιας ομάδας μπορεί να κλείσει γιατί σε επεισόδια οπαδών με αστυνομικούς έξω από αυτό τραυματίστηκε κάποιος από δαύτους, ενώ την ίδια ώρα σε μια άλλη πόλη μπορεί να χει πεθάνει άνθρωπος και να μην συμβαίνει τίποτα! Δεν λέω προς Θεού ότι θα πρεπε να τιμωρηθεί ο ΠΑΟΚ γιατί κάποιοι τρελοί προκάλεσαν το θάνατο ενός ανθρώπου: επισημαίνω απλά την γελοιότητα του πλαισίου – σε κάθε περίπτωση μια ομάδα πρέπει να τιμωρείται μόνο αν έχει ευθύνες. Η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι σε λίγο θα κλείνουν το Καραϊσκάκη και για παράνομα παρκαρισμάτα έξω από αυτό την ώρα του αγώνα.

Αμυνα κυρίως παίζει

Από την άλλη, όπως σαν είπα, κάθε πόλεμος έχει κόστος – κι ο Ολυμπιακός κάνει πόλεμο κανονικό. Δεν παίζει επίθεση: άμυνα παίζει - ακόμα κι αν πολλοί οπαδοί του δεν το χουν καταλάβει. Αν ο Ολυμπιακός φέτος αποκαλύπτει σχέσεις, καταγγέλλει διάφορους με ονόματα και επώνυμα, αρνείται να σταματήσει να μιλάει, όπως επιτακτικά του ζητάνε, είναι γιατί πιστεύει πως υπάρχει ένα ολόκληρο σύστημα φτιαγμένο για να του στερήσει τις όποιες ελπίδες του να κερδίσει το πρωτάθλημα. Όταν ο Ολυμπιακός λέει ότι το πρωτάθλημα είναι στημένο, εννοεί ότι υπάρχουν πολλοί που θα κάνουν ό,τι μπορούν για να μην το κερδίσει – το αν σε αυτό είναι πρώτος ή δεύτερος ή τρίτος δεν έχει καμία σχέση: αυτό που λέει ο Ολυμπιακός είναι ότι πολλοί φροντίζουν να μην υπάρχει ανταγωνισμός με ίσους όρους. Αν οι ανιψιοί αγοράζουν προπονητικά κέντρα με τα λεφτά που έβγαλαν ως σερβιτόροι για να διοργανώνονται φιλικά, κάποιος τους το επιτρέπει. Αν οι διαιτητές μολονότι δεν σέβονται ούτε τους κανονισμούς διαιτησίας δεν διαγράφονται από τους πίνακες, κάποιος δεν φροντίζει για την τήρηση των κανονισμών. Αν οι αρχιδιαιτητές δεν κάνουν τη δουλειά τους, κάποιος τους δίνει το δικαίωμα. Αν η ΕΠΟ, όταν της ζητάνε να αναβάλλει το ματς Αστέρας Τρίπολης - ΑΕΚ λέει στον Υφυπουργό «ας αναβάλλουμε καλύτερα το Καλαμάτα – Ολυμπιακός», μολονότι ο Ολυμπιακός έχει ευρωπαϊκά ματς, κάποιου τα μυαλά είναι άρρωστα. Όλα αυτά μαζί (και άλλα πολλά…) για τον Ολυμπιακό μαρτυρούν ένα σχέδιο. Εχει δίκιο; Εχει άδικο; Ας το αποφασίσει ο καθένας: τουλάχιστον έχει το κουράγιο και τα καταγγέλλει υπεύθυνα κι όχι μέσω δημοσιογράφων ή παπαγάλων – το να διακρίνεις τη διαφορά γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο.

Αυτός είναι πάντα ο στόχος

Αν κάνει ένα λάθος ο Ολυμπιακός είναι ότι καμιά φορά μοιάζει να πιστεύει πως όλα αυτά μπορεί να τα κάνει χωρίς κόστος: όταν δεν σκύβεις το κεφάλι είναι κανόνας ότι θα συνασπιστούν εναντίον σου όσοι νοιώθουν ότι τους χαλάς τη μανέστρα. Είναι δεδομένο ό,τι θα κάνουν ό,τι μπορούν. Θα σου κλείσουν το Καραϊσκάκη, θα σε στέλνουν στους αθλητικούς εισαγγελείς, θα σου κάνουν διάφορες διώξεις, θα προσπαθούν σε κάθε ευκαιρία, όταν δεν παίζεις καλά, να σου κόψουν βαθμούς με αποφάσεις που προκαλούν γέλια. Κυρίως θα κάνουν ό,τι μπορούν για να σου δημιουργήσουν αναταραχές εσωτερικές, να διχάσουν τον κόσμο σου, να κλονίσουν την διοίκησή σου, να κάνουν τον χρηματοδότη σου να σηκωθεί να φύγει: αυτός είναι πάντα ο στόχος κι όχι απλά ένα πρωτάθλημα.

Το έργο έρχεται από μακριά. Στα περίφημα πέτρινα χρόνια ο Ολυμπιακός άλλαξε πέντε φορές διοίκηση: οι μεγαλύτεροι οπαδοί του το θυμούνται. Το ότι είχε τιμωρηθεί με καμιά δεκαριά αγωνιστικές το Καραϊσκάκη τη χρονιά που με το Μπλαχίν έπαιζε την καλύτερη μπάλα, το είχαν μάλλον κι αυτοί ξεχάσει. Ελπίζω μετά τη δίωξη του Λαϊνη να το θυμήθηκαν…